ağbi
bütün bir gece
aldın bizi götürdün
bir duvar dibinde
bıraktın ...
şarap...
zeytin...
peynir ...
kağıt ve kalemle....
orda ilk dize yazıldı...
orda ilk duygular ürpertti yüreklerimizi..
orada ayrılık...
özlem ve yalnızlık
iç içe geçip
ay ışığında serenat oldu...
sevgiliye..
ve orada dostluk
kızılca kıyamet koptuğunda
yanı başında ta ufka kadar bir umuttu
omuz başlarımızda...
ve orada
yola çıktığımızda
bir kaç adımdı tan ağarırken duyulan...
ve orada söylendi
"bilmezler
nasıl sevdik aşkım, bilmezler nasıl yandık..."
ve orada şarap tükendiğinde
yiyecek bittiğinde...
dostluk yürüdü gitti
gecenin karanlığından günün ışıklarına doğru...
taaa bu güne kadar...
ve daha gidecek de çok yolu var...
ama "bilmezler nasıl sevdik”…
28.10.2014
Karabük