Dedem Esatzade Esat Bey
O beni biliyor
Beni gördü..
Ben hatırlamıyorum…
İsimlerimiz aynı…
Dedem..
Bu toprakları bizlere bırakmak için
Ürgüp ve çevresinde Milli Müdafa-i Hukuk Cemiyeti Başkanlığı yaptı…
İlk meclise çağrıldı…
”siyaset bizim işimiz değil” diyen babasının sözünü tuttu…gitmedi…
İstiklal Madalyasını teslim almaya gitmedi…
Bu ülkeyi kurtarmak için savaştık madalya için değil diye…
36 sene sonra eve getirdiler….
Nufus Memurluğundan emekli oldu 946 ‘da Sarız’da…
60 sene sonra seslendi bana ansızın….
"955 kasım 23 çarşambayı perşembeye bağlayan gece Şavşat'ta kar yağdı"
Diye not düşmüş… eski yazı ile nüfus kağıdına..
Aynı duyguları paylaşmışız diye düşündüm kar yağışlarında…
Hüzünlü bir andı benim için…
Gözlerim doldu…
Yüreğim burkuldu…
O benim dedem, ismimiz aynı….
Buluştuk yıllar sonra…
Bir gece beklenmedik bir şekilde…
Ve bana ilk kez bir anısını anlatmış olduğunu hissettim böylece…
Ah dede ah…
Ne çok şey vardı kim bilir…
18.03.2015 Karabük
