Bilmemek Olmaz..

Yılı 1982, Ankara'dan İzmir'e doğru yola çıktığımda yaşadığım heyecan ve endişenin yaşandığı günler. Yaş 18...Ve gelecek önümde bitmez bir okyanus gibi duruyor. Amaç belli, meslek sahibi olmak. Ama buraya gelirken yaşadıklarım, yaptıklarım ve çabalarım aslında şu anki duygularımın, isteklerimin ve kendimin çok uzağında. Vicdanım rahat mı, rahat.. Sonuçta bir beklentinin karşılanması anlamında, kendi payıma düşeni gerçekleştirmiş durumdayım. Ama bu ben miyim işte onu o zaman bilmiyordum, şimdi anladım ki o ben değilim. Peki ben kimin, onu da daha bilemedim. Bilince söylerim tabi merak etme. Bilmemek de olmaz haklısın. Bilemedim işte... Ama bir yol edindim kendi payıma... Yoldan çıkmadan, yola çıktım da denebilir. Haliyle geç oldu farkındayım da, gelecekte öylece duruyor be.. Yaşanmak için. Hadi rastgele bakalım.  Gerçi çoktan olanlar oldu, ölenler öldü ama yine de bekliyor duvarın dibinde papatyaların sarhoşluğunda bahar...