iyinin ve kötünün arasından
vicdanınız
sabah gün ağarması gibi
hayatınıza sızmaya başladığında
o ışığı yakaladığınız ölçüde
izler bırakırsınız
doğduğunuzda belli olmayan
gittiğinizde belli olur
ağlayarak merhaba dediğiniz andan sonra
yaşadığınıza olan dokunuşların
birikmesinden meydana gelen
aslında tamamı ille kendinsin
kendi başınasın
etrafında çevrelenmiş
kaos içinde kalmış bir bireysin
yolun tam ortasında
geçmişin
geleceğin
ve yaşadıklarınla
beklediğin çaresizlik
sana seslendiğinde
elinden kayıp giden
o muhteşem dörtlükleri
hadi söyle bakalım şimdi
yok, yok öyle
karanlığa koşarak
kalamazsın aydınlıkta
kararın ne olursa olsun
aslında hep aynı
nakarat aynı
o özlediğin sıcaklık aynı
özlemlerin aynı
olan biten aynı
geride kalan hüzün
ve göz yaşları
hep aynı
o yana baksan da
bu yana baksan da
olmayan bir pencere
sımsıkı kapalı
gün ışığı gibi içine sızan anıları
anımsamaya çalışsan da
hiç tam olmayacak
sende saklanan
yüreğinde kıpraşan
hüzünle bekleşen
artık onun elleri
onun kolları
yürüdüğü ayakları
gülümsediği suratı
sımsıcak bakışları
fedakarca sarılışları
ve her nedense
dağılan
karman çorman olan
yaşadıkları
anıları
izleri
acıdan bağrışan dizleri
orada
hemen orada
bilinemez
görülemez
hissedilebilir mi
nasıl hissedilebilir ki
nasıl nasıl yazılabilir ki
ya nasıl konuşulabilir ki
belkiler
olabilirler
ve bekleyişler
göz yaşları
göz yaşları
ve koca bir yalnızlık
alnıma yazılı adı
sevdası yüreğime
anlattıkları vicdanıma
o nedenle hemen yazdım
hemen anlattım
ve şimdi de belirsiz bir sesle
duvarlara yazıyorum...
ya görürse...
14/09/2020
balkon söylenceleri
