Ankara'dan sesler

Ankara'dan iki kez uzaklara gittim para kazanmak için. İlk kez yola çıktığımda umutlarım geleceğe güneş gibi parlıyordu. 2. de umutlarım tedirginliğimin ardında bir yerde öylece duruyordu. Anadolu'nun tozlu yolları deyimi artık hayatımın orta yerinde türkü olmuş sesleniyordu. Türkü sever olmuştum. Her köyün yanından geçerken, ara yollardan giderken, yüreğim türkülerin hikayesi gibi hüzünlü, coşkulu, mutsuz, mutlu dönüp duruyordu. Dönme dolap gibiydi yani. Belki biraz absürd olacak ama çoktan anlamıştım aslında hayatın kendisi ile kendimin içinde ben arasında bir ilişki vardı ve ben bunu bulamıyordum. Aynı markanın farklı modelleri gibiydim. Ama özü aynı... Bu serüven dolu yıllar 3-4 yıllık periyodlarla yaşandı ve artık Ankara'dayım. Hep düşlerdim...Hep içimden geçen efsane Ankara'ya döndü söylemiydi. Ama efsane falan yoktu aslında, gerçekti yaşanılan. Bana ait...Benim olan. Alınterim ile bezenmiş yıllar. Şimdi birden geride kalıverdi. İnsan nasıl da unutuyor. Sanki yaşanmamış gibi. Bu hafıza kaybı ile aynı mı bilmem ama aklıma gelir bazen Bartın Yolu'nda ki ağaçların arasından süzülerek gidişim.... Kastamonu çıkışı geceye dönen kızıllığın içinde türkülerin esirliğinde yolu tüketişim...  Akşamın alacasında yalnız bir kentin içinde yalnız kalıp, çevremi kalabalıklaştırmam. Yazmam, yazmam ve dizeler arasında günleri,geceleri ve sonuçta ayları, yılları tüketmem... Bunları yaşadım, ama şimdi sanki yaşamamışım gibi de... Bir Rıdvan ağbi vardı. Hala öyle yazar çizer, yayınlar mesela... Telefonuma ilk kaydedişte Toner diye kaydettiğim Murat...Zor zamanların aykırı düşünceli dost adamı. Bir doktor, fedakar ve kamelyaya gelemeyince yokluğu hissedilen... İkiz kardeşler var..Mehmet ve Ali..Ya da Mehmet Ali.. Eğlenceli... Öğretmen evinin belki de her şeyi Yılmaz... 

aynı yerde duruyorsan

Aynı yerde durduğunda

Yollar, 

kaldırımlar

Ve dükkanlar

Değişiyorsa

Yaş alıyorsundur kardeşim

Kıymetini bil

O biriktirdiğin 

Gazete sayfası değil

Hayattır hayat

Senin hayatın

Senin özlemlerin

Hüzünlerin

Sevinçerin

Başardıkların

Başaramadıklarındır

İsimler vardır

İstediğinde olmayan insanlar vardır

Hüzünlendiğinde olur

Kahkaha ile güldüğünde

Bir ipi sarar gibi yumak da olursun

Lime lime doğranmış bir et parçası gibi de

Hepsi sensin be

Korkma

UZat elini

Dokun 

Bırak yansın ellerin

Hisset ki acısını

Yüreğin gümbür gümbür 

Çalsın davulları

Hayde

Seslen şöyle keyiflice

Yaşa kardeşim yaşa

Hisset hayatı

Bak şöyle ufka doğru

Tüm tutkunla

Hırsla

Umutla

Coşkuyla

Kolkola at adımını

Değiş be kardeşim sende değiştir

Olan biten hayatını

21/09/2017

Ankara