Battaniye, Kuru Ekmek ve Yağ

Günler, aylar ve yıllar derken hayat akar gider haliyle.. Anılar geride bıraktığın mirasın gibidir. Bir yerlerde durur öylece, sayfası açılana kadar... Üniversite yılları...İnciraltı kardeşliği ve Öğrenci evinde geçen yıllara gittim az önce... İsimler değişebilir. Zaman ve yer farklı olabilir. Ama özünde hep aynıdır. Öğrenciysen üniversite de, ortaya konur nafakan, ne varsa. Bir de kağıt oynamasını bilecen.!! Hiç acımaz arkadaşın. Eh işte böyle bir durumda, 66 ya bağlayarak soğuk İzmir gecelerini tükettiğimiz çok olmuştur. Odun bitmiş. Para tükenmiş. Bir deste kağıt, battaniye ve ortada bitmeyen bir iddia. 66 ya bağlanacak. Öyle bir geceyi sabaha kadar kaç defa yaşadık hatırlamıyorum. Ama kuru ekmek, yağ ile karnımızı doyurup, battaniyenin altında 66 oynadığım o güzel insanları tanımak ve hala bu anıları hatırlayıp aynı heyecanı, soğuğu hissedip 66 ya bağlamak ile bu geceyi bitirmiş olduk nostalji yaparak....