14 Temmuz 2015 Salı

Tekne


Sesimin
sana  gelen
tarafında
Bir tekne
yalnızlığını
getirir bana
Sabaha doğru
geceyi bölerek
ağırca
ben son limanıyım
teknenin
yaşamında
geleceğe atacağı
savaşımla
sabah
üzerimizde
çıplak bir güneş vardır
gece ay ışığı düşmezse sanki
bir şeyler
gelip manzarayı bozacaktır
ve tüm bunlar
teknenin rotasını
yarınlara estiren
rüzgarlarıdır.

Şiir Müsveddeleri

Bugün
Pek çok
Karmaşık duyguların esiriyle yazdım
Bu şiir müsveddelerini
İddiam yok aslında
şair olmaya
yazar olmaya
ama isterdim ki
şair yazar olmak
ama pek kendimde bunu yazacak ilhamı bulamıyorum
can sıkıntısı olsa gerek
bu yazdıklarım
çünkü iddialı birer yapıt yazmak istediğimden galiba
ben beğenmediğim şiirlerimi yine de yazdım
ama karmaşık duygularım biraz geçti
biraz daha sakin düşünmeye başladım
hatta bu ajandaya yaptığım işleri yazmak için ayırmak fikri var
ama bunu yapacağımı sanmıyorum
daha çok beğendiğim yazıt ve dörtlükleri
yazmak arzusundayım
o nedenle belki bu şiir yazıtlarına bir son vereceğim
ama içimde hala şiir yazmak isteği var.
Ama biraz daha düşünüp
İyi şeyler yazmak istiyorum.

21.08.1984


Tanımaya Çalışmak



Duvarın gölgesinden
Tanımaya çalışıyorum dünyayı
Gölgedeki sırları anlamlandırmak
Belki de
Tüm olay
Belki silivermek duvarı
Ya da boyamak yeniden
Sindirmek veya
O kokuyu içine
Ya da hissetmek
Duvardaki o
Pürüzsüzlüğün
Anlamsızlığını



09.08.1985

Şiir ve Şair




Şiir ve Şair arasındaki çaresizliktir aslında dizelerin gücünü belirleyen. Şair duygularının ve hayata olan tanıklığının muhalif bir gösterisi gibi şiiri yazar. Dizeler iç içe geçtiğinde, şair ile şiirin çaresizliğini anlatır her defasında. Ne yapabilir ki, Şair... Etrafında olan biten ile yaşadıklarını yazmak konusunda ruhu kıpır kıpırdır. Yolda yürür, kitap okur, gazete başlıklarına göz gezdirir. İnsanlarla sohbet eder. Sevgilisi ile mutlu ya da mutsuzdur. Paylaşır ne görürse, duyarsa, yaşarsa... Anlatmak, anlatmak ve anlatmak zorundadır. Kendine saygısı, hayata saygısı bunu gerektirir. İşte bu aslında şair ile şiir arasındaki zorunluluğu oluşturur ki bu çaresizlik derecesinde bağlıdır birbirlerine...

İşte bu çaresizlik aslında bir kapının anahtarını açan simgedir. Şairin ruhundaki bu gelgitler ile beslenir . Kelimeler böyle dökülür dizelere... Dizeler haykırdıkça, hayat yoğrulur şiiri okuyan kişinin benliğinde. Belki trende soğuk bir havada seyahat ediyordur. Ama okuduğu dizeler ile bir kavganın içinde bulabilir kendini. Ya da ne bileyim nerde, bir şey ile uğraşıyordur. ama kendini şiiri okuyunca ne bileyim nerde hisseder. 

Ben aslında tüm bunların arasından çekip çıkardığım dizeler ile anlatmak istediğim de işte bu çaresizliğimi artık haykırarak, Kayakapı'nın hayat ile olan tanıklığını paylaşmak istedim. Şiir ve Şair olarak yan yana yürüyen iki dostun yanında ancak olabilecek olan da siz okuyucularsınız...  Eğer sizde benim gibi çaresizseniz beraber daha çok yolumuz var...