Gel Gel Gel

Gel gel gel….

Bir, üç, on, elli

Üçyüz elli

Gel gel gel…..

Sende el ver

Sende gözlerinde umut

Tut sımsıkı

Ellerimizi…

Kardeşliğimizi…

Düşünki

Geldiğinde buraya

Yüreğinde heyecan

Hayallerin

Ve tanımadığın bir ortam vardı…

Yılları ardına alıp da

Anılarını bırakıp gittiğinden bu yana

Geçen onca yıla rağmen

Hala çocuksun…

Çocuk ruhlusun…

Ama sadece burada

Geçen o yıllardasın…

Belki bir an sahilde bir sandalye üzerinde

Ya da kafeterya da

Sohbetin sonundasın…

Otobüs beklersin

Ya da oturmuş

bilmem kaçıncı kez kontur sür kontur

sesleri arasında,

kapağı açılmamış ders kitabının peşindesin.

Her yıl ararsın anılarını

Her yıl kucaklarsın

Her yıl her yıl seslenirsin….

Gel gel gel….

04.08.2015

Karabük….

İnciraltı

Şarap dökülür ruhuma

Şarhoşluğum

İnciraltı !

Vücudum

Özlem taşı gibi

Nostalji ile iç içe…

Naçar bekler öyle

Coşkun bir kahkahayı…

Gecenin karanlığından

Günün ilk ışıklarına del

Ben ben değilim de

Sanki,

Bir balon gibi

Havalanacak

 Ve merhaba diyecek güne

Selam duracağım…

İnciraltı Kardeşliğine …

04.08.2015

Karabük

Safranbolu Boncuk Cafe

Safranbolu Karabük'ten eski bir yerleşim yeri olmakla birlikte, ilçesidir. Eski Safranbolu Evleri, Konakları ve çarşısı ile 1800 lü yılların otantik havasını yakalayabilirsiniz. Boncuk Cafe Yemeniciler Arastasında 1661 yılından bu yana hizmet vermektedir.  Arastanın tam ortasında, geçmişten sizi çağıran havası ile dinlendiğinizi hissedersiniz. Lezzetli otantik yemeklerinden tattıktan sonra, mutlaka meyve çayı ve ikram ettikleri özel şerbetleri ile birlikte odun ateşinde pişen kahvesinden içmeden de Boncuk Cafe'den ayrılmayın. Eğer akşam giderseniz canlı performans türkü dinleyebilirsiniz. 

                                           

Boncuk Cafe

215 Ada, 163 Parsel

215 ada, 163 parsel

Bir hayatın son adresi

Sessiz ve sorgular gibi

Her tarafta isimler,

İsimsizler

Adımlar ürkek

Gözler dolu

Yürek yangın yeri

Hüzün oturmuş

Havaya hakim

Dualarla yolcu edip

Dualarla andığımız

Özlemle baktığımız 18 sene…

215 ada, 163 parsel

Cebeci

Ankara

1926-1997

Haziran 6

Babam

Rahat uyu!

Huzur içinde ol!

Işıklar çevrelerin etrafını

Ve bil ki hayat dediğin gibi

“ev  idaresi,

Memleket idaresinden  zor ! ”

“zararı yok !” yani…

19.05.2015

Ankara

Demir Kapılar

Demir kapılar

Üzerine kapandığında

Dışarı da kalan,

İçeri de kalan arasında

Bir duygu hattı oluştu.

Sesleniyorduk ki,

Seninleyiz geçer

Geçecek!

Küçük bir kız çocuğu

Doğduğunda ağlıyordu

O gözyaşları

Aslında şimdilerde

Demir parmaklıkları

Eritiyordu belki de !

Eh bu da yaşanmalı

Ve geçmeli bir şekilde..

Kapılar nasıl kapandıysa

Öyle açılacak elbet

Ev şarap kadehleri

Boşaldığında

Anılar hüzünlü olsa da

Paylaşılacak

İlk yemek yendiğinde

İlk gece tükendiğinde

Doğacak güne merhaba diyeceksin

Umutla !

Şimdi herkes sana yakın

Ve her kes sana uzak

Ama sen bir başına

Kendinden bile uzaksın

Ve belli belirsiz duygular

Korkular içinde

Yüreğinde

o ağlayan

küçük kızın umutlarına

ve yüreğine güvenip

doğacak güne  şükrediyorsun.

Her nasılsa tükenecek

Her nasıl zor olsa da şu an

Anılar denizinde yer aldığında

Bu zor günler

yine gülümseyerek

bakacaksın gök yüzüne

ve ellerinde ellerimiz

yine aynı türküyü söyleyeceğiz

hadi bakalım şimdi

volta zamanı,

yürü o yolları ki bitsin,

yüreğin o küçük kızın

yüreği gibi

dirensin…

03.03.2014

Karabük

Parktaki Tahta Bank

Yıllar

Parktaki tahta bankın

Üzerinde

Mevsimleri devirse de

Hep aynı yerde

Sımsıcak seslenir

Dolu dolu zamanı yaşayamasa da

Bellidir

Yalu, izi, hedefi

Belirsizleşir belki ama

Hiç dinmez

Hiç söyleyemez

Ama ister

Yıllar geçer

O tahta bank

Öyle bekler

Yalnızlığını

15.10.2014

Karabük

Islanmak İstiyorum

En cesur başkaldırı

Göz yaşlarım

Şöyle

Rahat rahat

Düşündüğümde

Umarsız bir şekilde

Islanmak istiyorum

Yağmur tanelerinde biteviye

11.06.2014

Karabük