Sonbahar

rüzgarı gecede yakaladım

önce sen geldin,

sonra mutluluk geldi…

yol boyunca yürüdüm

sararmış

sonbahar yaprakları

köşe bucak uçuştular,

önce sen bastın yapraklara

sonra güzelliğin bastı

ansızın yüreğimi…

insanlar vardı

çepeçevre sarmışlar

ve sevmiştim onları,

önce sen ayrıldın sevgimle

sonra ben paylaşmak istedim

onlarsız zamanları seninle…

yağmurlar yağdı ardı sıra

olancası bedenimden geçip

sen oldun, mutluluk oldu gönlüme,

önce seni geceye verdim çaresiz

sonra yüreğimi de

seninle gönderdim…

30.03.1988

neydi bu

bir uçak havalandı,

gönlümden

üç parça şeyi

alıp götürdü

ve hepsi de

yeniden üretildi…

neydi ki

bu

umutsuz

başkaldırı,

neydi bu

sevda bahçesindeki

yoksunluk

ve nasıl bir

yoldu ki bu

hiç dinmedi…

Kum Taneleri

“kum taneleri”

gün ışımasında,

aşkın dansını yaptığımızda

dalgalar ,

bedenimizden geçip kumlara saçıldı …

vücudumuzdan

ellerimizde kalan,

kum taneleri ve özlemdi…

yakarışımız sevgiyeydi

ama bulduğumuz hasretti…

dalgalara ulaşamayan

kum taneleri gibi…

fakat gün dönmüştü

haykırdık,

   ayaklarımız deniz kenarında

suya değdiğinde,

gürledik

paylaştıklarımızla…

dudaklarımızda başlayan

ve ayaklarımızda tükenen

sevgi…

şehvete bulaşmış

ve uzanmıştık öylece

kumsalda…

elim elinde

şiir okuyordum

sevgiye

özleme

ve hayatla olan kavgamıza dair

bu sendin

bu bendim

bu bizdik

ve kumsalda

bir kum tanesiydik…

Umut Etmektir Hayat

Umut etmektir hayat...
üzerine kar yağar
sen gün ışığı gibi bakarsın
üşüyen ellerini uzatarak...
seslenirsin kendine
hele dur bakalım 
geçer be elbet diye
yorgunluğun, hüznün
ve yüzünün kırışıklıkları
anlatır seni
attığın adımlardaki
direnen umudundaki geleceğe !
sen sen değilsindir
düşlediğin de bu değildir ama
yaşarsın,
sana ait olan hayatta!

11.06.2015 Karabük

1986 Güzündeydi

Saat gecenin herhangi bir vakti

Yamansınız dostlar

Beni aramak nerden aklınıza geliverdi

Son kez nerde miydi

Ne önemi var, şimdi buradayız ya dostlar

1986 güzündeydi, birbirimizden

habersiz kalışımız

üç odalı bir ev

içinde dağılmış eşyalar

duvarda yarısı yırtılmış bir gençlik yılı afişi vardı

çok iyi hatırlıyorum birde

üç şişe efes güneşi olmalı

içi boşaltılmış

pek de severdik malum

birde benim güncelerimin olduğu defter olmalı o evde

ne anılarımı var o defterde

bir bulunsa

hepimiz orasında, burasında

bir yerindeyiz

dağların havasını soluduk yıllardır

metro yapılacak diye sabırla bekledikte

yinede her sabah aynı işkenceyi çektik otobüslerde

beklemeye inatlaştığımızdan

gelmedi yine tabi ki,

zaten ne zaman geldi ki

13.11.1988

Seçilmiş Şiirlerim

seçilmiş şiirlerim yok

sana

yazabileceğim kadar

güzel ve anlamlı

sana ancak yüreğimin çıplaklığında

kıyasıya bir sevgiyi

verebilirim

dizelerimin yorgunluğuna aldırma

hepsi senin özlemine

öfkelenen

sesimin buruklaşan tınısıyla dopdolu

öyle sana kırgında değilim

seni özledim

Yaz Bakalım Agop !

yaz bakalım Agop !
nicedir yoktun !
teknenle en son gidişinden bu yana
denizin kenarındaki
masada tek başına
boşalıyor yüreğim hüzünlere
ne yollara gittik be Agop!
ne balıklar tuttu ağlarımız
ne rüzgarlarla dalgalara doğru yol aldı
umutlarımız
hiç yorulmadık
hiç usanmadık
şimdi Agop,
şimdi yine
sesleniyorum sana
masada,
tek başına
ve içerek...

11.06.2015
Karabük

O Gün 2

Agop bilirsin,

Biz sevdik mi

Tam severiz

Severiz ama

Sevmek o gece

İntihardı

Gözyaşlarımdan geceye dökülen

Umutları vardı yüreğimin

O umutlarımı yaşayamamanın sıkıntısını

Acı günlerin yorgunluğunu

Hissediyor ve beni bekliyordu

Ben bir şato yapmıştım ona

Çocukluğumu yaşıyordum

Beş paralık bir kazancım dahi olmadan…

Agop sevgili dostum

Sen ayrı gecede

Ben ayrı gecede

Aynı özlemlere soyunurduk  da

Yine bunca mutlu olamazdık

Ama bunca mutlu aşk gibi

Aslında mutlu aşkın olmadığını

Şiirlerden okuyup

Yaşamazdık

Ah Agop,

Bir bilsen

En son doldurduğun kadehimdeki

Şarabın tadı gibi

Buruk her şey

21.02.1990

Gün Işığında

Gün ışığında

Yağmur damlaları ile

Yürümeye başladım

Yalnız

Ve özlem dolu…

Sokak lambaları hala yanıyor…

Ve gecikmiş bir pişmanlık gibi

Yüreğim darmadağınık..

Hava kapandıkça

Haykırıyor isyanını

Ve yağıyor üzerime

Çaresizliğime aldırmadan..

Oysa ne türküler vardı

Dinlemiştim

Anadolu yollarında

Biteviye

Yolculuklarımda…

08.04.2015

Karabük

Uzaktan Bakabilmek

Uzaktan bakabilmek

Öylece,

Dokunmadan hayata

Umutlu

Ve mutlu

Başkaldıran

İki çift göz

Ve bir hayat

Vicdanın sesinde boğulmuş

İsyan tarlaları

Dile gelmiş

Gülümsüyor

Öylece,

Uzaktan

Ve umarsız…

07.05.2014

Karabük

Bir Dostu Olmalı İnsanın

Bir dostu olmalı insanın

Otuz sene geçmişten gelmeli

Otuz sene geleceğe

Tutmalı ellerinden

Sımsıkı

Karşılıksız

Ve sevecen…

Ne varsa

Anlatabilmelisin ona

Ama ne varsa

Gizli kalmamalı

Öylesine açıkça söylemelisin

Hatalarını

Pişmanlıklarını

Aşklarını

Karışığı oluşmayan  duygularının

Nasıl da ezici bir hüzünle

duvara çarpan suratında resim olduğunu..

işte öyle bir coşkunun

seni çağıran sesinde bulmalısın

hayatındaki o dostu…