Hiç bir şeye yetişemediğim
Sonbahar sarhoşluğundaki
Ağaç yaprakları gibi savruluyorum
Kendimi tanımadığım
Tanımaya çalışmadığım
Yıllar çoktan geride kaldı
Şimdi tanıdım da ne oldu
Dediğim bir zamandayım
Çıkışı olmayan yollarla çevrelenmiş
Duvarları aşmaya çabalayan
Merdiveni olmayan bir adam gibiyim be
Amma şarabın tadında
Haykırmasını da
Deli gibi sevmesini de
Yağmur damlalarının sağanak halinde
Yüzüme çarpmasını bilerek
Yürüyorum
Hayatın ortasından ilerisine doğru
Eskiden koşardım
Şimdi biraz yavaş gibi olsa da
Zaman hızla akıyor
Belki de yetişemediğimdendir
Her şeye
Aman olsun varsın
Sonbaharı selamlamak güzel şey be kardeşimm !!!
09/10/2017
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder